Ne uswidomłjuju te, pro szczo szepocze dusza,
Pro fiłosofs'ki motywy starodawnich piseń.
Zabud' pro te szczo kołys' tobi możływo skazaw,
Znajdy wrjatuj mene, bo ty dlja mene use.
Ja zapłaczu za hrichy, pro jaki nawit' ne znaw,
Za szczo borowsja kołys', toho nikoły ne maw.
Zaczyny w swoje serce moji poczuttja.
Wiz'my w ruky swoji moje żyttja.

Pryspiw:
Nahadaj sobi mynułe u kolorowych snach,
A prokyneszsja na wołju sebe widpusty.
Zabyraj z soboju wse i załysz meni cej żach,
Szczo trymaje u kajdanach de ja i de ty.

Ja zrobłju tychsze witer, jaskrawisze sonce.
W kolorowych tonach tobi ce wse pokażu.
Łysze terpinnja twoje zadowolnjaje mene,
Ałe nikomu j nikoły pro ce ne skażu.
Ja zapłaczu za hrichy, pro jaki nawit' ne znaw,
Za szczo borowsja kołys', toho nikoły ne maw.
Zaczyny w swoje serce moji poczuttja.
Wiz'my w ruky swoji moje żyttja.

Pryspiw

Ne baczu ne czuju pro szczo szepocze dusza,
Pro te szczo kołys' tam, tobi możływo skazaw.
Zabud' i ne dumaj, pro te szczo buło kołys'.
Znajdy i w obłyczczja ty meni posmichnys'.

Pryspiw