Perszyj powerch – wołodinnja capa,
Ce napiw korczma, napiw tjur'ma,
De żaha dwospalna mow kanapa,
Jama, jarmarka i jurma.

Pobutowe sonne sołodijstwo,
De Ochrim, Odarka i okrim nych
Powsjudy dijstwo, ce podijstwo
W chrami, de najwyszczyj symwoł chrin.

Tut my benketujem, beszketujem,
Wypywajem czaszi i morja,
I suproty smerti muszketujem
Bo wse dujem, chrypko koljadujem
Pro jakohos' Boha i carja.

Ałe jedno tym i druhyj powerch –
Cwyntar dlja poetiw ta muzyk.
Carstwo derew’jane i ljalkowe
Zwałenyj, zużytyj rekwizyt.

W’janut' kanty i mowczat' łysz kanty,
I łeżyt' pustelja niczyja.
Mow nawik piszły komedianty
W raj, de ne żenut' utryszyja.

Ptach nebije, nawiszczo knyha tlije
Kriz' beznosych masok ta hrymas.
Nas nichto ne łjubyt', ne żalije,
Nas nichto ne łjubyt', ne żalije,
Nas nichto ne łjubyt', ne żalije –
Podywys' Marije, wse malije,
Tilky bozjarju wse jedno nas.

Ałe je nareszti powerch tretij,
Ce polja, szczo switjat'sja zdalja.
Kożen z nas tam jizdyt' u kareti
I spiwaje łehko hoc-lja-lja.

Hoc-lja-lja, Hoc-lja-lja (10)

Tam Petro bałamkaje kłjuczamy,
Storoż Marko wertohradnyj zuch.
I łetjat' archanheły z meczamy
Czysto mow komety, tak szczo, uch!

Tam poczwary kemony kywały
Het' zapały w herbu i hapłyk.
Tilky muczyt' wydymo zuchwałe
Pannoczok, jakych my ciłuwały
I zemli, szczo wtnuła z nas muzyk,
Zemli, szczo wtnuła z nas muzyk,
I zemli, szczo wtnuła z nas muzyk.