Pałaje znow, samotnja zirka za wiknom
Skaży meni, newże mynuw toj dywnyj son?
Bil nacze dzwin, w mojemu serci widłunaw
Ta ne zbahnu, jak Tebe wtratyw, ja j ne znaw...

Szczo u duszi, cej bil żywe
Ani chwyłyny ja ne możu bez Tebe
I kriz' roky i kriz' wika
Ne w syłach czas zhasyt' do Tebe poczuttja
Ja znow odyn, na samoti
I płacze tycho witer za wiknom
Wpusty mene, ja wse widdam, za nicz z Toboju udwoch,
Cołodkiszu za son

My wdwoch jdemo ta pomiż namy siryj ptach
Dozwol meni znajty sebe w twojich oczach
W twojich oczach dozwol załyszytys' meni
Tobi widdam ja wse, ostannij podych swij w żytti

Nawiszczo serce styskajet'sja szczoraz
Koły zhada tu nicz, szczo pojednała nas
Dumky nesterpni, z Toboju szczodnja
Chtos' inszyj porucz, a ne ja
Szepocze win Tobi słowa
I w czas koły zhasa zorja, Ty ne odna

Nawiszczo serce styskajet'sja szczoraz
Koły zhada tu nicz, szczo pojednała nas
Znow spałach bołju – błahaju ja
Whamuj cej bil, torknysja skroń
Ta prostjahny swoju dołoń
Nemow mołytwa z wust zlita Twoje im’ja...