Pod obłaczkom jawir pochyłenyj,
Sidyt na nim ptaszok primyłenyj.
Słuchaj, myła, jak tot ptaszok spiwat,
Że z łjubowy nycz dobra ne bywat.
Że z łjubowy, że z łjubowy
Nycz dobra ne bywat.

Cy ta łjubow jest od Boha dana?
Cy łem może d’jabłom pidszeptana?
Choc by-s ne chtiw, to musysz łjubyty,
Choc by-s ne chtiw, proto masz terpity.
Choc by-s ne chtiw, choc by-s ne chtiw,
Proto masz terpity.

Moja myła, ty pokuso jedna,
Łjubyw ja tja ne rik ta ne dwa.
Dałas ty mi ziłlja sja napyty.
Ne moż, myła, nijak bez tja żyty.
Ne moż, myła, ne moż, myła,
Nijak bez tja żyty.

My worożka dawno worożyła,
Że mja zduryt diwka czornobrywa.
Że ne budu wydiw za ńom swita,
Aż promynut moji młady lita.
Aż promynut, aż promynut
Moji młady lita.

Pod obłaczkom jawir zełenije.
Posmotr, myła, jak tot witer wije.
Może, wyrwe jeho z korenjamy.
Myła moja, szto to bude z namy?
Myła moja, myła moja,
Szto to bude z namy?