A ti, myła, a ti, myła,
Szto-s dumała,
Ked soj hweczer, ked soj hweczer
Zo mnom stała?
Tota jedna dumka moja,
Że ti ne mij, ja ne twoja,
Duszko moja.

Czoho że-s sja, czoho że-s sja
Pohniwała,
Koj-jes szcziro, koj-jes szcziro
Ne dumała?
Zabud, myła, to hniwanja,
Bo to biło na proszczanja,
Duszko moja.

Od tich dumok, od tich dumok
Serce bołyt,
Chto na dwoje, chto na dwoje
Łjubow diłyt.
Moja łjubow znat łem tebe,
Ne chodż ku dwom, pryd do mene,
Duszko moja!