Pryspiw:
Dwa płjus dwa – czotyry: prawyło take.
Tak potribno znaty – szczos' postijne je.
Jakszczo ja budu wpewnenym, szczo łjubysz łysz mene,
Jak dwa płjus dwa – czotyry prawylno wse pide.

Ty zmuszujesz mene tremtity
Nemow by my u perszyj raz
Zustriły nicz, a potim ranok.
Łjubow – ce najbilszyj skarb!

Ty zmuszujesz mene tremtity
Nemow by my u perszyj raz
Zustriły nicz, a potim ranok.
Łjubow – ce najbilszyj skarb!

Bo łysze koły kochajesz
Ty baczysz wse w nowych tonach,
I koły czohos' ne znajesz
Probłemoju ne bude ce.