Witer, sonce, nebo uhori
Niby złyłysja w ustach jiji;
Perszyj pociłunok u mojim żytti,
Persza łjubow – huby jiji.

Sprawżni twoji mriji i słowa
Meni peredały niżni usta.
Ne warto czekaty na Zachid czy Schid,
Ne warto pytaty pro łjubowi slid.

A dali doroha je ne odna,
Ta pam’jataj – poszuk szczastja żyttja.
Toż, dumaju, musym szukaty my wsi
W kożnij dribnyci raj na Zemli.
Chocz minływe, burchływe, strimke w nas żyttja,
Ta koktejl zahadkowyj ne nabryda.