Trymaj swoju chwyłju, hreby swoju myłju,
Ne dumaj pro hroszi, ne słuchaj pro hryp.
Piwtysjaczi spyłos', dwi sotni wtopyłos',
A ty szcze żywyj, tilky hołos zachryp.
Ne wse tak pohano – je marichuana,
Bryketyk puerchu j tjutjun nawzdohin.
A ty, niby hryp, posmichajeszsja zwerchńo,
Bo majesz swij własnyj psyłocybin.

Chrypy swoju pisnju, żywy łehkowisno.
Ważke – ni do ruk, ani do hołowy.
Pocherjuj probłjemy, bud' zawsze u temi
I w tempi choroszomu prosto żywy.

Pryspiw:
Żywy i łjuby, bo łjubyty tak myło.
Łety i kochaj, bo kochaty – swjate.
Trymaj swoju chwyłju, hreby swoju myłju –
Żyttja wse rozstawyt' na swoji miscja.

Twij czaj, jak smoła, i micni syharety,
Bud' takoż micniszym, bodaj za sirnyk.
Swij czas ne whadajesz ta ne potopajesz
Dopoky szcze kyseń iz mozku ne znyk.
Pływy, zahribaj, wyhribaj, zahrabastuj,
Ne wtrymajesz wodu – wtrymajeszsja sam.
Ni jij, ni sobi ne dozwołysz propasty,
Na szczastja wam dwom i na zło nebesam.

Chrypy swoju pisnju, żywy łehkowisno.
Ważke – ni do ruk, ani do hołowy.
Pocherjuj probłjemy, bud' zawsze u temi
I w tempi choroszomu prosto żywy.

Pryspiw (3)