Koły ty, anheł, znowu staw łjudynoju
Schowawszy kryła des' u sebe za spynoju
Smijeszsja, anheł, u switanok znow
Na kabłuczkach ty uwijszow
Za okuljaramy chowajesz oczi
Pro chmary czuty bilsze ty ne choczesz
Koły ty, anheł, pidnimajesz ruczky
Spidnyczku witer rozwywa

Pryspiw:
Na ostanńomu powersi, bilja samoho syńoho neba,
Wże bilsze niczoho ne treba, ja use widdaju tobi sam

Ty zrozumiła dywljaczys' na zori
Szczo wdeń wony wid nas chowałys' w mori
Teper wnoczi wony darujut' switło
Dumky i poczuttja
Żyttja szczasływe ty meni nawroczysz
I szcze ljahaty spaty ty ne choczesz
Nechaj cej deń trywaje jaknajdowsze
Ty anheł, ty moja

Pryspiw