Os' tobi kłjuczi wid mojich dwerej.
Widkrywaj, idy, bery, szczo choczesz,
Ałe bud' zi mnoju nazawżdy.
Os' tobi łystok –
Zapyszy sjudy swoji bażannja.
Potim, koły choczesz,
Prosto sered noczi
Prynesy meni...

I wse czastisze serdeńko bołyt' wid rozłuky.
Skaży, nawiszczo błyz'ko tak wid mene twoji ruky.
Ja dychannja twoje harjacze czuju i tepło dołoń.
Skaży, nawiszczo cej wohoń.

Pryspiw 1:
Horyt' wohoń, szczo ja zadumaw.
Horyt' wohoń sercja moho.
Horyt' wohoń – ja wse perepłutaw.
Ne dumaw, szczo zapałymo joho.
Horyt' wohoń, szczo ty zadumaw.
Horyt' wohoń sercja moho.
Horyt' wohoń – ty wse perepłutaw.
Ne dumaw, szczo zapałymo joho.

Dwi samotni doli,
Nacze dwi topoli w poli,
Powpuskały slozy doli,
Slozy sołoniszi soli.
Jak dwa samotniji ptachy,
Jak zowsim rizni dwi riky,
Odyn do odnoho
Łetiły, bihły my powoli.

Ja tebe szukaw tam, de witrom mete.
Ja tebe szukaw tam, de chmiłem płete.
Ja tebe szukaw tam, de bahattja horyt'.
Zrozumiwszy, szczo nam joho ne zupynyt'.
Nam joho ne zupynyt'.

Pryspiw 2:
Horyt' wohoń, szczo ty zadumaw.
Horyt' wohoń sercja moho.
Horyt' wohoń – ty wse perepłutaw.
Ne dumaw, szczo zapałymo joho.
Horyt' wohoń, szczo ja zadumaw.
Horyt' wohoń sercja moho.
Horyt' wohoń – ja wse perepłutaw.
Ne dumaw, szczo zapałymo joho.

A ja tebe szukaw tam, de doszcz nakrywaje wułycznych czużynciw.
Ja tebe szukaw tam, de witer spiwaje swoju pisnju.
Ja tebe szukaw, de horiło samotńo,
Zowsim samotńo dwi zori.

Dwi zori błyszczat', jak wnoczi twoji oczi.
Oczi twoji chotit' ne można, ałe choczu.
I ja zakochana w swoju łjubow ta niżnist' twoju.
Ne zahasyty nam wohnju.

Pryspiw 1

Horyt' wohoń...