Oj u sadu sołowejko, oj szczebecze raneńko.
– Kudy jidesz-wid’jiżdżajesz, łjubeje serdeńko?

Pryspiw:
Oj u poli żyto żała, snopiw ne w’jazała.
Ne z takymy łjubyłasja, prawdy ne kazała.

– A ja jidu-wid’jiżdżaju w czużyj kraj-storonu.
Tebe, myła, pokydaju, towaryszu swojemu.

Pryspiw

– Tebe, myła, pokydaju, towaryszu swojemu,
Ta ne każy jomu prawdy, szczo buło zi mnoju.

Pryspiw (2)