Koły ty pidesz,
Horem, zwisno, ne stane wełykym.
Bude straszno, awżeż,
Jak strybaty do pożeżnych u kyłym.
Wże ne perszyj raz,
Ałe ce w poriwnjanni z tym usim.
Wse reszta bez nas –
Dlja żyttja ne pryczyna stawaty pustym!

Pryspiw:
Nebo ne stane błyżcze
Ni na krok, ni na myt'.
Dychaty treba hłybsze,
Ne zważaj – chaj bołyt'!

Łjubow moja – ne prypys,
Ne powynnist' diłyty miż nas oboch.
Zbereżu jiji rysy –
Bil, jak zawżdy, podiłyt'sja ne na dwoch.
I do ńoho zachłannist',
Jak do ws'oho w żytti, meni mało sebe.
De je kraplja ostannja,
Szczob wtomytys' kochaty tebe?

Pryspiw