Dlja mene ciłyj swit teper bajdużyj
I ce use łysz zawdjaky tobi.
Spasybi za moje rozbyte serce
I za łjubow, szczo spałena w wohni...

Spasybi, szczo nadiju daruwała,
Szczo pokochała łysz na paru dniw,
Szczo ty odna buła u mojich mrijach,
Szczo prychodyła łysz do mojich sniw...

Spasybi, szczo porwała moju duszu,
Za te, szczo czasto muczyła mene.
Chocz ja tebe nikoły ne zabudu,
Ta obicjaju – cja łjubow myne...

Projde łjubow i bilsze ne wernet'sja,
Ne budut' bilsze slozy pid oczamy,
Zitru tebe ja iz swojich dumok –
I bilsz ne muczytymus' dowhymy noczamy...

Ja wże ne budu żyty łysz toboju,
Ne budu za toboju ja strażdaty,
Tobi nawik ja obicjanku dam:
Tebe nikoły ne budu kochaty!

Ja wże ne budu bytys' ob stinu
I wże ne budu prokłynaty dołju.
Kochaty bilsz nikoho ne budu –
Rozbyty serce wdruhe ne dozwołju!