Każut' wsi, szczo mene ty ne łjubysz,
Każut' – serce twoje kam’jane,
Szczo z toboju szczasływym ne budu,
Ałe szczastja nema bez tebe.
Każut' wsi, niby ja zbożewoliw,
Każut' druzi i każe ridnja,
Każe chłopec', jakoho z sokyroj
Bilja chaty twojeji hanjaw.

Pryspiw:
O, jakby u mene buło serce kam’jane,
Ja durnyc' todi by mensze narobyw,
O, jakby u mene buło serce kam’jane,
Wse odno tebe by mensze ne łjubyw.

Jakszczo serce diwocze, jak kamiń,
Wse odno, szczob tam chto howoryw,
Nawit' hory meni ne zawadjat',
Jakszczo ja wże tebe połjubyw!
My z toboju zihrajem wesiłlja,
Budut' druzi i bude ridnja,
Bude chłopec', jakoho z sokyroj
Bilja chaty twojeji hanjaw.

Pryspiw