Wdaryw dzwin
Łjudjam na społoch
I wpaw na zemłju
Neprohljadnyj morok
Sorok dniw
Wże mynuło
Ałe pam’jat' żywa
My ne zabuły.

Witer z hir
Znow prynis trywohu
I pokłykaw nas wsich
U dorohu
Pidut' wsi
I wernet'sja mało,
Ta woskresne znow
Nasza sława.

Tam, u lisach,
Wowcza pisnja łyne
Wbyj swij strach –
Wolja ne zahyne,
Odjahny swoju
Ternowu koronu
I idy swojim szljachom
Do samoho skonu.

Tam, u lisach
Wowcza pisnja
Bij czekaje
A wse insze – pislja
Predkiw sława
Nas woskresyła
Wony każut' nam:
Razom – syła!

Czorni oczi
Zatumaneni bołem,
I wse żyttja
Jak nejasnyj spomyn,
Ty baczyw smert',
Baczyw zradu,
Szljach poperedu,
Kroky pozadu.

I ty dali idesz,
Dołajuczy wse,
Tebe pomsta
Na kryłach nese
Twoji oczi
Pałajut' wohnem
Razom
My wse projdem.