Ty uwijszła w moje żyttja
Prekrasnym anhełom i ja
Tobi dowiryw swoje serce.
Ty zapałyła w nim wohoń,
Mij swit wzjała u swij połon
I my łjubow’ju zwały wse ce.
Chwyłyny bihły, dni, roky,
My hadały, szczo riky
Tijeji kraju nam ne bude.
Ni ja, ni ty ne zberehły
Tijeji tonkoji struny,
Nas łysze czas odyn rozsudyt'.

Pryspiw:
Ty buła, ty anhełom mojim buła,
I nebom mojim, ty buła strunoju,
Szczo bryniła w mojim serci.
Ty buła, wybacz, ałe ty buła,
Treba widpustyty nam wse te,
Szczo wże nikoły ne wernet'sja.

Wohoń tak dowho to paław
I nepomitno win zhasaw,
Szczo raptom chołodno nam stało.
Nazustricz krok i dwa nazad,
Ne bude kwitnuty wże sad –
Odnych łysz spohadiw zamało.

Pryspiw