Stojit werba nad wodoju, prypała rosoju,
Fałyła sy diwczynońka i swojow krasoju.
Ny dywy sy, łyginyku, szczo krasa łelije,
Ozmy diwku do roboty, de sy krasa dije?
Ozmy diwku do roboty, naj diwka porobyt,
De ż tota sy krasa dije, szo peredy wodyt?
Bohackaja diwczynoczka ta perefałena,
W zymi płatje ny popere, bo woda studena.
Ne popere, ne popere i ne potaczjeji,
Łyszeń sydyt koło wikna ta szytjeczko szyje.