Oj bodaj ty, diwczynońko, chyriła, boliła,
Ta za toty podarunky, szczo ty jich pojiła!
Oj ne kłeny, mij myłeńkyj1), ne kłyny, ne kłyny,
Łeżat twoji podarunky w malowani skryny.
Bo jak2) budesz, mij myłeńkyj1), mene wykłynaty3),
Budut twoji podarunky wiknom wylitaty.