Ja pidu w dałeki hory, na szyroki połonyny
I poproszu witru zworiw, aby win ne spaw do dnyny.
Szczob łetiw na wilnych kryłach na kyczery i w dibrowy
I diznaws', de moja myła – kari oczi, czorni browy.

Pryspiw:
Myła moja, łjuba moja, swite jasen cwit.
Ja nesu w oczach do tebe wes' błakytnyj swit.
Ja nesu łjubow-zażuru, mriju mołodu,
I cwitut' sady dlja mene, jak do tebe jdu.

A jak witer z połonyny pryłetity ne zachocze,
Wse odno znajdu diwczynu – czorni browy, kari oczi.
Perejdu ja bystri riky, i beskydy, i dibrowy
I szljachy meni pokażut' kari oczi, czorni browy.

Pryspiw (2)