Narodyłasja ja na switanku
Pid jaskrawoju zirkoju Łewa.
I a tych pir ja joho połonjanka
Swoho Łewa zemna korołewa.
Ja spokijna, ja łahidna j myła,
Wse dlja tebe zrobłju jak hodyt'sja
Łysz mene ne chwyłjuj ty, mij myłyj,
Bo w duszi ja nestrymna Łewycja.

Pryspiw:
Łewycja, łewycja, łewycja, łewycja mołoda,
Koły mene hołubysz ty, ja tycha, jak woda.
Ta tilky pohljad inszoji chocza b odyn złowy, –
Bude łetity pir’jaczko z twojeji hołowy.

Ja azartne łjubłju połjuwannja,
Harnu zdobycz umiju spijmaty.
(Szczob zbudyty żahu u kochanni,
Treba Łewa jak slid hoduwaty).
Ałe znajte, nikomu ne wdast'sja
Moju zirku spijmaty w swij newid.
Bo najwyszcze w żytti mojim szczastja –
Ciłuwaty kochanoho Łewa.