Oj iszow ja na jarmarok na sami Warwary,
Ta j powernuw do diwczyny, cy pomyti ławy.
Ałe ławy ne pomyti, chata ne mytena,
A wna sydyt na prypiczku, ta j szy rozpłetena.
A łyżeczky u połycy skysły w kysełycy,
A mysoczky popid ławow zacwyły murawow.
Czerez dweri witer wije, chatu zamitaje,
A wna sydyt na prypiczku, niczo ne hadaje.
Bodaj tobi, diwczynoczko, take tobi buło,
Aby tebe iz prypiczka kriz' picz aż furknuło.