Wyjszow żownjar na zycyrku, takyj strewożenyj,
A do neho kapral łetyt, jak toj pes skażenyj.
A dzeń dobryj, ty rekrute, a szczo tam czuwaty?
Cy ja wczora ne daw befel, szczob sje pucuwaty?
Oj nadchodyt pan fełjeber ta j wzjew sje pytaty:
Na wachcymbru wzjety durnja i zaszłjusuwaty.
Sydyt bidak na wachcymbri, ta j zaszłjusuwanyj,
A diwczyna ruky łomyt: żownjaru kochanyj!
W bycyrkowych sławnych mistach pysano na karti,
Sydyt żownjar na wachcymbri, diwczyna na warti.