Maty syna wyriżała w nediłju raneńko,
Sama siła u wikonce, ta j płacze rewneńko.
Ne płacz, ne płacz, moja maty, szczo ja jdu w rekruty,
Bo bohacki ne takiji, a ne warta buty.
Bo bohacki hroszi majut ta si wykupljajut,
A bidnymy syrotamy diry zatykajut.