Ty sydysz pozadu mene
Ty mowczky dywyszsja na nebo
Ty tak szczyro usmichajeszsja meni
Ta twoji dumky wsi zaputałysja u brechni

Jiji suknju niżno proswiczuje sonce
Jiji tiń powilno spadaje popid moji nohy
Ja chowaju swij pohljad jak wynna dytyna
Ja kowtaju powilno, ja smakuju kożnu chwyłynu

Pryspiw:
Witer zahanjaje chmary za obrij
Ta sonce hrije i ce je dobre
Załyszyłos' tilky błakytne nebo
Bezkrajnij prostir dlja małeńkych trahedij
Zapach wułyci u mojij duszi...

Witer łed' pomitno torkajet'sja wołosja
Łystja szełestyt', derewa pospuskały do zemli swoji kosy
Serce take zljakane
Jomu wże ne raz połuczaty dowełosja
Sydżu i ne zna czomu
Ja dywłjusja na sonce rozpłjuszczywszy oczi

Pryspiw