Oj u poli kłen-derewo rodyt',
Ja ż do mene harnyj chłopec' chodyt'.

Oj ne rody, kłen-derewo, w mene,
Oj ne chody, kozacze, do mene.

Oj ne chody, kozacze, do mene,
Bo jde sława na tebe j na mene.

Szcze j na twoho konja woronoho,
Szcze j na tebe, parnja mołodoho.

Szcze j na twoje zołote sidelce,
Szcze j na tebe – kozaczeńko-serce.

A ja teji sławy ne bojusja,
Z kym łjubłjusja – stanu j obijmusja.

Z kym łjubłjusja – stanu j obijmusja,
I obnjawszysja ta j pociłujusja.