Oj chodyła Hanusja po połju,
Wybyrała pszenyczeńku z kukołju.

Pryjszow Mykoła, szapku znjaw:
– Boże tobi, ta Hanusju, pomahaj.

Boże tobi, ta Hanusju, pomahaj.
Bude z ceji pszenyczeńky korowaj.

Bude z ceji pszenyczeńky nasinnja.
Koły w tebe, Hanusju, wesiłlja?

– W subotu, diwczata, w subotu,
Bo ja maju za Mykołu ochotu.

W nediłju, diwczata, w nediłju,
Bo ja maju za Mykołu nadiju.