Osiń, osiń, nacze kazka,
Syńooka i jasna.
Twoji ruky, twoja łaska, –
Czom u kosach sywyna?

Na sztormiwci slid ławyny,
A usmiszka na wustach,
Znowu mrija łyne, łyne,
Jak u nebi sribnyj ptach.

Znowu snjat'sja nam werszyny
Szczonajwyszczi na zemli,
Ne zljakajut' nas ławyny,
Szkwały witru, hrozy zli!

Osiń, osiń, nacze kazka,
Syńooka i jasna.
Znowu ruky, znowu łaska
J swiża w kosach sywyna.