Ne zihrije mene, ne zihrije
Zołotoho bahattja tepło, –
Pomiż namy hora bowwanije,
Na jakij wse dawno widcwiło.

Do werszyny ja szljach prokładaju,
Do werszyny, jakoji nema,
De prysjadu, tam pisnju spiwaju,
Jaku wkłała kołys' ty sama:

"Ne zihrije mene, ne zihrije
Zołotoho bahattja tepło..." –
Tak nechaj u wohni wse zotlije,
Szczo kołys' pomiż namy cwiło!