Płeczi moji pidpyraje rjukzak,
Znowu stoju na meżi –
Wkotre zapytuju: tak czy ne tak? –
– ...My wże czużi.

Buky obwiszały rosy rjasni,
Słowo twoje, jak żało, –
Wse, szczo namrijałos' nam nawesni,
W Łetu spływło.

W nebi rożewomu wijała chmar,
W serci bezradisnyj szczem,
Otże, łjubow twoja, nacze zahar,
Zmytyj doszczem.

Dwa horyzonty... Stupyty slid krok. –
Nas prowodżajut' stryżi.
Wtyskuju łedwe w rjukzak piwrjadok:
"My wże czużi!"