Ja nijak ne hodżusja w barony,
Bo ja wilnyj, ja – wilnyj kozak,
Moja udat' – to syniji hory,
A braty – kryhorub i rjukzak.

Ja pidkorjuju hordi werszyny,
Nebesa meni w żart dosjahty!
Tak nawiszczo durnoji pryczyny,
Szczob mene maniwcjamy westy?

Ne hodżus' ja dlja bars'kych pokojiw
J do bałaczok swits'kych ne prywyk,
Sam sobi ja dawno wże pryswojiw
Tytuł krasnyj: hirs'kyj mandriwnyk.

I do skonu ja budu szukaty
Na Zemli szczonajwyszczych werszyn,
I huljaty, ja budu huljaty
Tam, de witer huljaje odyn!