Ja widłjubyw, ty rozłjubyła –
Teper obom nam wse odno,
Jaku ż to kwitku pohubyła
Uczora osiń pid wiknom.

Teper nam bajduże do ws'oho:
Szczo widbujało, widcwiło, –
Jakszczo wże czachne piznja osiń,
Czekaty hodi na tepło.

Ta wse ż, jak zljaże snih nadwori,
Zahljane nebo u wikno,
Szczo nam todi naszepczut' zori –
Bude uże ne wse odno.