Widdzerkałeni prostory
W synich-synich nebesach,
Misjac', zori – to ja wczora,
Sonce, kwity – nyni ja!

Ne pereczu wże nikomu –
Nawit' samomu sobi,
Wid moho do twoho domu
Zori kwitnut' hołubi.

Perejty usi prostory,
Dotjahnutys' do nebes,
Pro łjubow usi powtory,
Dlja łjubowi Misjac' skres.

Oj, łjubowe, – chtos' żartuje, –
Tilky ty wrjatujesz Swit,
Chto ż moju, Łjubow wrjatuje –
Moho sercja krasnyj cwit?!

Widdzerkałeni prostory
W synich-synich nebesach,
Misjac', zori – to ja wczora,
De ż łjubow, łjubow moja?!