Topołynym puchom, topołynym cwitom
Wpało biłe lito na twoji wusta –
Widhrymiły hrozy nad błakytnym switom,
Widbujały w dołach zołotom żyta.

Pryspiw:
I wże kłeny w osiń wittjam nachyłyłys',
Wyrjadżaje witer za pokosy dni –
Może, zori syni w snach meni nasnyłys',
Koły my zustriłys' wpersze nawesni.

Może, son rankowyj – witer na osonni,
Szczo pronissja płynom newhamownych lit,
I moje kochannja na twojij dołoni –
Topołynym puchom topołynyj cwit.

Pryspiw