Sywijut' skroni... – Nu i szczo ż?! –
Slidy czużi zmywaje doszcz.
Na serce tepłyj promiń lih,
Komus' na smich, meni na hrich.

Pryspiw:
Ach osiń, osiń, jak wesna,
Taka ż p’janka i czariwna,
Na kłycz jiji wertajus' znow
W krajinu z imenem Łjubow.

Komus' na smich, meni na hrich
Żyttja łjubłju ja bilsze wsich.
A szcze łjubłju jiji odnu –
Zirnycju wranisznju jasnu.

Pryspiw

Zirnycju wranisznju jasnu
W swojemu serci ja noszu.
Sywijut' skroni... – Nu i szczo ż?! –
Slidy czużi zmywaje doszcz...

Pryspiw