Takyj bahrjano-żowtyj łyst kałyny
J taka bezmeżna neba synjawa,
Czomu ż połyn-sloza szczoku połynyt'
J żurawyt' swit hirka żuraw-trawa?..

Prypłjusnuta struna toroczyt' zwuky,
Jakych u wersy ja szcze ne ukław,
A łystopad wże prostjahaje ruky
J kryczyt' słowa, jaki ja promowczaw...

Połoszcze nohy doszcz łystobahrjanyj,
Kałyny hrona chyłyt' do zemli –
Krysztal oczej, w szczodeń takych żadanych,
Win ne rozsije po czużij riłli.