Dobroho ranku tobi, bat'ku Ł'wowe,
Drewnij hrade wkrajins'kych zemel!
Dobroho ranku, stodzwonna łjubowe,
Biłokryłych nadij żurawel!

Tycho, tycho na zemłju spadaje
Promiń sonja takyj mołodyj,
I nad wsim wozwełyczeno sjaje
Swjatojuriws'kyj werch zołotyj!

W peredzwonach trołejbusnych linij
Sołow’jinyj winczajet'sja spiw,
U jedynij sim’ji nowowilnij
Ty wesełkoju kwitnja rozcwiw!

B’je staryj po-nowomu hodynnyk, –
Sercja twoho to wiszcze byttja,
Sjajwom switłych wzajemyn rodynnych
Wełyczajet'sja w tobi żyttja!

Tak dbajływo, mow oka zinycju,
W szczedrych łonach swojich bereżesz
Pyszni chramy j wełyczni dzwinyci,
Stiny drewnich pałaciw i weż!