Łito sonjachamy stało
Pereponoju miż namy, –
Żal, ty ne moja...
Żal, ty ne moja...
Z-pomiż tysjacz jmen żinoczych
Wybraw ja twoje ochocze – Marta! –
Ne zabudu ja joho!

Hraj! Kławiszamy wesen!
Hraj! Strunamy po sercju!
Prostełysja połynamy
Pomiż sonjachy łanamy,
Łysz mene kochaj!
Łysz mene kochaj!
Łysz mene kochaj, kochaj!

Zamiż wyjdesz ty pid osiń,
Na wesiłlja ne zaprosysz, –
Żal, szczo ne moje...
Żal, szczo ne moje...
Ja syditymu u bari
Iz twojim im’jam na paru – Marta! –
Powtorjatymu joho!