Trepety łyst kołysze piznij weczir,
A witer tychyj – wit' ne strepene,
Kładu ja ruky wtomłeni na płeczi
J proszu, proszu: zakołyszy mene!

Pryspiw:
Zakołyszy, zakołyszy mene, kochana,
W obijmach twojich łebedynych ruk,
Wernuwsja ja – wernułosja kochannja –
Ja tak ne choczu bilsze wże rozłuk!

Ja tak wtomywsja na czużych tołokach,
Te zrozumity możesz ty odna, –
Hirczyt' tak hirko jahoda sołodka,
Jakoju pryhostyła czużyna.

Pryspiw

Trepecze serce – doli ne zbahnuty,
Nedołeju trepecze wes' mij kraj,
Ja choczu nyni, choczu wse zabuty,
Porynuty u nedożytyj raj.

Pryspiw

Koły na witer ljaże switłyj ranok,
Zirnycja tycha oswiżyt' rosu,
Todi spiwatymu ja kołysanok,
Budu twoju hołubyty kosu.

Pryspiw