Aż do neba ruky-hory
Nicz-trojanda prostjahła –
To w Karpatach, de uzwory,
Wohoń-kwitka rozcwiła.
To w Karpatach, de uzwory,
To w Karpatach, de uzwory,
Wohoń-kwitka rozcwiła.

Wohoń-kwitka – zir winczannja,
Szczastja-doli krasnyj cwit!
Wohoń-kwitka – znak kochannja,
Watra-sonce na wes' swit!

Ja spiszu, de hory w chmarach,
Po rankowych rosach jdu –
Tam u spałachach-stożarach
Wohoń-kwitku widnajdu!
Tam u spałachach-stożarach,
Tam u spałachach-stożarach
Wohoń-kwitku widnajdu!

Wohoń-kwitku – zir winczannja,
Szczastja-doli krasnyj cwit!
Wohoń-kwitku – znak kochannja,
Watru-sonce na wes' swit!

Wiszczi hrozy, błyskawyci,
Pałachki imły zirky
Stereżut', nemow zinyci,
Wohoń-kwitky pełjustky.
Stereżut', nemow zinyci,
Stereżut', nemow zinyci,
Wohoń-kwitky pełjustky.

Wohoń-kwitka – zir winczannja,
Szczastja-doli krasnyj cwit!
Wohoń-kwitka – znak kochannja,
Watra-sonce na wes' swit!

Het' z dorohy, czary zliji! –
Ja bezpeczno mnu rosu,
Wohoń-kwitku, dywo-ziłlja,
Ja dlja myłoji nesu!
Wohoń-kwitku, dywo-ziłlja,
Wohoń-kwitku, dywo-ziłlja,
Ja dlja myłoji nesu!

Wohoń-kwitku – zir winczannja,
Szczastja-doli krasnyj cwit!
Wohoń-kwitku – znak kochannja,
Watru-sonce na wes' swit!