Koły hrały kołomyjok
U Karpatach na zadwir’jach,
Swoji kosy ty umyła
Wasylkowym sonceziłljam.

I teper, jak w snach kazkowych,
I zymoju, j tepłym litom
U Karpatach wesełkowych
Wasylkowym kwitnesz cwitom.

Za snihamy w zełen-trawy
Pryberesz swoje podwir’ja,
I na switłyj spiwo-traweń
Doczekajeszsja wesiłlja.

Wyjdesz ty do kołomyjky
U fati romaszko-bilij –
I zachoczut' wsi umytys'
Wasylkowym sonceziłljam.