Błakyttju napownenym kwitnem
Wwijszła ty w zasmuczenyj sad
I cwitom osypała wity,
Jakych wże torknuws' łystopad.

Jak w noczi zwabływomu sonmi
Wydinnja kazkowych krajiw:
Dostyhli płody, nacze sonce,
I oczi kwitkowi twoji.

Z wesełynok, skwitłych na cwiti,
Mereżu ja mriju rjasnu,
Bo szczo je myliszoho w switi,
Jak osinnju strity wesnu?!