Oj z-za hory, hory ta bujnyj witer wije.
Oj tam udiwońka że ta pszenyczeńku sjeje.
Oj tam udiwońka że ta pszenyczeńku sje(je).

Oj da posijawszy, ta j stała wołoczyty.
Oj zawołoczywszy że, stała j Boha prosyty j.
Oj zawołoczywszy że, stała j Boha prosyt(y).

– Oj urody, Boże, ta pszenyczeńku jaru –
Na wdowynych małych ditok szcze j na wdowynu j sławu j.
Na wdowynych małych ditok szcze j na wdowynu j sław(u).

A szcze j udiwońka ta j dodomu ne dijszła,
A wże j każut' oj łjudy j, szczo pszenyczeńka zijszła że.
A wże j każut' oj łjudy j, szczo pszenyczeńka zijszł(a).

A wże j udiwońka ta j na ławku ne siła,
A wże j każut' ta j łjudy j, szczo pszenyczeńka wspiła że.
A wże j każut' ta j łjudy j, szczo pszenyczeńka wspił(a).

– Oj chodimte, dity, ta pszenyczeńku żaty,
A jaki małeńki że – kołosky j zbyraty że.
A jaki małeńki że – kołosky j zbyrat(y).

Dity moji, dity, ta hore meni z wamy,
Szczo nemaje, dity że, ta starszoho nad wamy.
Szczo nemaje, dity że, ta starszoho nad wam(y).

– Ne żurysja, mamo, oj, mamo, ty za namy.
To jak powyrostajmo – rozijdemosja samy że.
To jak powyrostajmo – rozijdemosja sam(y).

A ty budesz, mamo, hirko płakat' j rydaty,
Ta szczo nikomu bude tobi wody podaty j.
Ta szczo nikomu bude tobi wody podat(y).

I ty budesz, mamo, hirko płakat' j tużyty,
Szczo ni pry komu bude j tobi wika dożyty że.
Szczo ni pry komu bude j tobi wika dożyt(y).