Oj, Boże mij, szczo ja narobyła?
Oj, Boże że mij, szczo ja narobyła?
Mołodoju hołowku wtopy(ła).

Utopyła w zrubłenu krynycju.
Utopyła w zrubłenu krynycju.
Wyjszła zamiż za hor'koho p’janyc(ju).

Ta j ne znała, jak z nym wirno żyty.
Ta j ne znała, jak z nym wirno że żyty.
Piszła joho raneńko budy(ty).

Piszła joho raneńko budyty.
Piszła joho raneńko j budyty
Ta j pidnjała nowoje rjaden(ce),

Ta j pidnjała nowoje rjadence.
Ta j pidnjała nowoje rjadence:
– Stawaj, stawaj moje wirne ser(ce).

Staw myłeńkyj hołowku pidijmaty.
Staw myłeńkyj hołowku pidijmaty –
Stała myła w wikonce tika(ty).

– Rano, moja myła, norowy wznała.
Rano, moja myła, norowy wznała,
Szczo zaranci w wikonce tika(ła).

– A ja, myłyj, tych norow ne znała.
A ja, myłyj, tych norow ne znała –
Meni twoja susidka skaza(ła).