A nu-nu-nu, kotaryku, ta zahoń wiwci w koszaryku.
Nechaj wiwci ne błudjat' i Kirjuszu ne budjat'.
Bo Kirjusza małeseńkyj, a win spatky radeseńkyj.
Boh daw, spało b, ne płakało, Boh daw, rosło b, ne boliło
I serdeńko ne skorbiło.
A-a, a-a, a-a, a-a, a-a, a...

Oj, łjuli, łjuli, łjuli, nałetiły huli.
Stały dumat' szcze j hadat', czym Kirjuszu huduwat'.
Czy kaszkoju ta mołoczkom, czy jabłuczkom ta medoczkom.
A wy, huli, ne hudit', spyt' Kirjusza, ne budit'.
Bo Kirjusza maneseńkyj, a win spaty radeseńkyj.
A-a, a-a, a-a, a-a, a-a, a...

A nu-nu-nu, kotu, ne liz' na kołodu, bo rozb’jesz hołowku.
Bude hołowka bolit', neczym bude zawertit'.
Odna buła suknenoczka, ta j tu chłopci wkrały,
Na kukły porwały, kukoł narobyły, na wikna posadyły.