Oj siw Chrystos ta j weczerjaty.

Pryspiw:
Szczedryj weczir, dobryj weczir.

Pryjszła k jomu ta Bożaja maty.
– Sidaj, maty, do nas weczerjaty.
– Oj spasyba, synku, za cju weczirynku.
– Oj daj, synku, ta rajs'kije kłjuczi.
Odimknuty ta raj i pekło.
Oj wypustym ta rajs'kije duszi.
Odnu duszu ta j ne wypuskaty.
Odna dusza ta sohreszyła.
Wona neńku ta j nałajała.
Wona ne łajała, tilky podumała.
Wona ne dumała, tilky pohadała.