Oj u nediłeńku rano-poraneńku
Zbyrałasja wsja żydowija.

Zbyrałasja wsja żydowija,
Wsja żydowija newirnaja.

Jak Susa Chrysta ułowyty,
Ułowyty, umertwyty.

Ułowyty, umertwyty.
U hrob joho położyty.

A iz hroba wynijmały,
Na kryn-drewo rozpynały.

Na kryn-drewo rozpynały.
Ruczky-nożky hwozdjam prybywały.

Ruczky-nożky hwozdjam prybywały.
Anhoły z neba prylitały.

Anhoły z neba prylitały,
Zołotyji czaszi pydstanowljały.

Zołotyji czaszi pydstanowljały,
Krowy do zemli ne dopuskały.

Koło prystołu maty Chrystowa,
Płacze, rydaje – syn pomiraje.

– Ne płacz, mamo, ne żurysja,
Ja że ne nawiky pomiraju.

Ja że ne nawiky pomiraju.
Za wsich chrystyjan że strach prynimaju.

A wy, chrystyjany, pokorjajtysja,
Susu Chrystu pokłonjajtysja.

Susu Chrystu szcze j swjatomu Rożestwu.
A swjatoje Rożestwo łjudjam radist' prynesło.

Dobryj weczir!