W rukach synycja, każut' u narodi,
Ce kraszcze, niż u nebi żurawel.
Otak i treba żyt',
Odnu swoju złowyt',
Trymaty tycheseńko radit'.
Ta czas pryjde, i cja małeńka ptycja
Dlja tebe stane nudnym tjaharem.
Toż, druże, ne wahajsja,
Pusty swoju synycju na wołju
I hajda za żurawłem!

Szurupom doskonałoji systemy
Bez prawa szczos' zminyty wse żyttja.
Chiba szczo borot'ba za chudobyni prawa,
Charczi i komfortabelnist' jarma.
Borhamy szczedro pownyt'sja skarbnycja,
I szczo ż tobi wtraczaty, krim probłem.
Toż, druże, ne wahajsja,
Pusty swoju synycju na wołju
I hajda za żurawłem!

A twoja kar’jera wyperła za chmary.
Kudy wże dali. De meża bażań?
Dywys', u tebe je dżakuzi i bide,
Parkan, fontan i wse ce zołote.
Czomu ż tobi spokijno ne sydyt'sja
W majetku, szczo harniszyj za Edem?
Ja znaju w czomu sprawa.
Pusty swoju synycju na wołju
I hajda za żurawłem!

Frehaty flibust'jeriw, pilihrymiw
Rozsochnut'sja na berezi nud'hy.
To ż poky dmut' witry
U naprjamku mety,
Witryła pidnimaj!
Szturwał kruty!
Sydity i czekaty ne hodyt'sja,
Bo tak nikoły szczastja ne znajdem.
Proszczajmosja z bałastom,
Pusty swoju synycju na wołju
I hajda za żurawłem!