Misjac', jak jabłuko, w syńomu nebi zasjaje,
Kożnoho dolja u Boha w dołonjach – ja znaju,
W dobromu serci mełodija soncem spowyta,
Dobrij łjudyni ternysta steżynka do switła.

Pryspiw:
Kożen dorohu dlja sebe jedynu szukaje,
Chtos' zabyraje, a chtos' widdaje wse, szczo maje.
Tilky ne slid zabuwaty i zawtra j s'ohodni
W hori i w radosti wsi my w dołonjach Hospodnich.
Prokłady dorohu u szyrokyj swit,
Szczoby na zemli dobra łyszyty slid!

W dobrych oczach bude switło łjubowi hority,
Wytraty czas, szczoby serce bajduże zihrity,
Szczob zrozumity, dlja czoho żyttja nam dajet'sja,
Ty dlja dobra i łjubowi widkryj swoje serce!

Pryspiw

Kożen dorohu jedynu dlja sebe szukaje,
Chtos' zabyraje, a chtos' widdaje wse, szczo maje.
Tilky ne slid zabuwaty, szczo zawtra, s'ohodni
W hori i w radosti wsi my w dołonjach Hospodnich.
Prokłady dorohu u szyrokyj swit,
Szczoby na zemli dobra łyszyty slid!
Prokłady dorohu u szyrokyj swit,
Szczoby na zemli dobra łyszyty slid!