Wyna za wynoju – czużi my z Toboju!
Czomu wse tak stałos'? Skaży!
Wesna za wesnoju – Ty znow ne zi mnoju!
Łjubow u żyttja powerny!
J nenacze łełeky w kraji ti dałeki
Ne widlitaj nazawżdy!
Do mene kriz' speky peczałej j rozpuky –
Wodoju z dżereł Ty pryjdy!

Pryspiw:
Ty pryjdy! I soboju żyttja oswity!
Ty pryjdy! I rosynku slozy obitry!
Ty pryjdy! Nacze sonce iz neba zijdy!
Ty pryjdy! Bo bez Tebe nemaje wesny!

Roky za rokamy łetjat' w swit ptachamy,
Nemaje w łjubowi wesny!
Pustelja rozpuky j nadali miż namy,
Mołju Ty kriz' neji – projdy!
J swojeju rukoju mojeju slozoju
Zitry iz żyttja samotu!
Bud' razom zi mnoju – zymoju j wesnoju!
Pryjdy nazawżdy – ja proszu!