Nam sud'ba w nebesach,
Na sedich obłakach,
Nesła w misljach swoych
Krest łjubwy na dwoych.
W naszy junich serdcach
Biły sczast'ja meczti!
Mi ne znały, czto żdut
Nas druhye kresti!

Pryspiw:
Nas wenczały kresti – ny cerkwej, ny otcow!
No łjubow' berehła sred' stepej y chołmow!
Wmeste s nej y dusza pereżyt' wse smohła –
Bol ot smerty druzej y krestow ordena!

Nam sud'ba, kak zwezda,
Wdal swetyła wsehda!
Y ohny nas łjubwy
Sohrewały w puty!
Biły misły odny –
Y w dusze y w hłazach!
Y ne dumały mi,
Czto projdem po krestach!

Mi sud'be, kak sebe,
Howorym: "Ne hrusty!?"
Y czto rano uszły –
Żyzń za эto prostym!
Budet myr na Zemłe,
Budut dety rasty!
Y k biłomu krestam
Budut stawyt' cweti!